“Ga je eens met echt dierenleed bezighouden.”

“Ga je eens met echt dierenleed bezighouden. De dieren in het Dolfinarium hebben het goed!”

Niet alleen op internet onder artikelen over dolfijnen in gevangenschap, maar ook tijdens informatieve flyeracties, krijgen we deze reactie nog al eens naar ons hoofd geslingerd. Een wat emotionele reactie op een heel serieus probleem, namelijk: dolfijnen in gevangenschap.

Die reactie komt voort uit wat mensen zien, maar kijken mensen wel goed genoeg?

Wij denken van niet!

Ondersteund door meningen van ex-dolfijnentrainers en mariene biologen wereldwijd, denken wij dat de dolfijnen in het Dolfinarium het helemaal niet zo goed hebben. Los van de natuurlijke behoeften, is een dolfijn natuurlijk niet op de wereld gezet om kunstjes te doen voor mensen. Heel vernederend, eigenlijk, als je er met een open blik naar kijkt. Enfin, de dieren hebben het dus goed? Waarom? Omdat ze eten krijgen? Omdat er met ze gewerkt wordt? Omdat ze medisch verzorgd worden?

Een gezonde dolfijn die voor nakomelingen kan zorgen en ook nog kunstjes kan doen, levert een Dolfinarium veel geld op. Het Dolfinarium is er dus bij gebaat om binnen hun kunnen goed voor de dieren te zorgen. Het is een commercieel belang. Maar goed voor een dier zorgen, betekent niet dat de zorg ook goed is voor het dier. Een Dolfinarium kan een dolfijn nooit bieden wat het dier buiten de muren zou hebben.

Een paar voorbeelden: dolfijnen in het wild jagen samen op vis. In het Dolfinarium krijgen ze dode vis als ze een kunstje goed hebben gedaan. Dolfijnen kunnen territoria hebben van honderden vierkante kilometers. In het Dolfinarium hebben ze geen territorium, ze zijn gedwongen in een kleine ruimte te leven. Dolfijnen zwemmen in de zee zo’n 50 tot 80 kilometer per dag! Heel Harderwijk heeft een oppervlakte van nog geen 50 vierkante kilometer, zie je het voor je? Dolfijnen duiken tot wel 200 meter diep. Nee, in het Dolfinarium kan dat niet. Dolfijnen gebruiken hun sonar om de omgeving te verkennen. De sonar hebben ze ook als ze in gevangenschap worden geboren overigens, hoort bij de dolfijn. Die kunnen ze in het Dolfinarium niet gebruiken, want deze weerkaatst tegen de wanden.

Dolfijnen worden in een dolfinarium dus ernstig beperkt in het uitoefenen van hun natuurlijke gedrag. En nu is de vraag, waarom denken mensen dan nog steeds dat dolfijnen het goed hebben in het Dolfinarium?

Een ander argument dat vaak voorbij komt: “Die dolfijnen zijn in gevangenschap geboren, die weten niet beter”. Laten we voor dit artikel inderdaad uitgaan van de dieren in het Dolfinarium die in gevangenschap zijn geboren. Hoe kunnen ze niet beter weten als ze in gevangenschap geboren zijn? Het worden toch niet ineens huisdieren als ze in gevangenschap zijn geboren? De instincten en eigenschappen van het wilde dier, zitten nu eenmaal in het dier, die zijn niet verdwenen.
Een leeuw in een dierentuin, die daar is geboren, kunnen we toch ook nog steeds niet met de hand voeren en er lekker tegenaan gaan liggen voor een dutje? Het dier is in gevangenschap geboren, maar blijft een wild dier met de daarbij behorende natuurlijke behoeften en kenmerken. Hetzelfde geldt voor dolfijnen. Logisch, toch?

Dus, nogmaals de vraag: waarom denken mensen dat dolfijnen het wel goed hebben in het Dolfinarium? En waarom zou een in gevangenschap geboren dolfijn andere behoeften hebben dan de soortgenoten in het wild? Daarnaast blijft natuurlijk de meer ethische vraag overeind: Waarom is het oké dieren op deze manier te gebruiken, voor ons eigen entertainment, gewoon, omdat het kan?

Dolfijnen zijn heel intelligente dieren. Met bewustzijn. Gelijk aan mensen. Apart, maar waar. Als je dat weet, is het dan niet vreemd dat we ze gevangen zetten en vervolgens ook nog blootstellen aan allerlei zaken die ze in het wild nooit zouden tegenkomen?

Wij denken van wel.

 

(Bron image: Protect Marine Wildlife)